مدیران فدراسیون فوتبال هفته گذشته با تشکیل جلسه‌ای در دفتر دبیرکل فدراسیون فوتبال دستورالعمل ده بندی را به تمامی ارکان فوتبال از جمله باشگاه های لیگ برتری ابلاغ کردند و مدعی شدند از این پس تا پایان رقابت های لیگ برتر هیچ فرد ، باشگاه و مجموعه ای حق اعتراض به تصمیمات داوری و نقد شرایط موجود را ندارد و در صورتی که مجموعه ای از این قانون سرپیچی کند قطعا با تنبیهات انضباطی بسیار سختی رو به رو خواهد شد.
همزمان با انتشار این بیانیه ده بندی، بسیاری از اهالی فوتبال و کارشناسان پیش بینی کردند این اقدام یک رفتار نمایشی و فرمالیته است که فدراسیون فوتبال برای لاپوشانی نقاط ضعف مدیریتی خود آن را طراحی کرده و به هیچ عنوان قابلیت اجرا و بازدارندگی از حواشی احتمالی ندارد، اما ممبینی و حامیان وی ادعا کردند با کوچکترین حاشیه ای برخورد خواهند کرد و اجازه نخواهد داد آرامش فوتبال زیر سوال برود!
هرچند دبیرکل و روسای ارکان انضباطی فوتبال چنین ادعایی را مطرح کردند اما پس از گذشت کمتر از یک هفته مشخص شد این تهدید توخالی نه تنها کارآرایی لازم را نداشته بلکه فضا را به شدت سیاه تر از قبل کرده است!
انتشار بیانیه های سریالی از سوی اکثریت قریب به اتفاق باشگاه های لیگ برتری، مصاحبه های تنش آفرین مربیان، بازیکنان، سرپرستان و مدیران باشگاه علیه ارکان فدراسیون و مسوولان سازمان لیگ نشان داد شوی قانمونمداری به کارگردانی ممبینی خیلی زودتر از انتظار شکست خورده و بایستی منتظر بروز فاجعه های بزرگ تر در هفته های پایانی مسابقات لیگ برتر باشیم!
سکوت بحث برانگیز مهدی تاج در این میان نیز نشان می دهد او پتانسیل لازم برای اداره فوتبال را ندارد، البته که در این میان تنش های درون سازمانی میان مدیران ارشد فدراسیون فوتبال و برخی کمیته ها نیز در این ماجرا نقش پر رنگی دارد و به احتمال فراوان با نزدیک شدن به پایان مسابقات و تشدید حساسیت ها این تنش ها و درگیری ها لحظه به لحظه اوج خواهد گرفت تا یک تراژدی بزرگ رقم بخورد.
اما نکته نگران کننده اینجاست که تنش های موجود و ناآرامی عجیب و غریب که حالا به خط و نشان های علنی میان مدیران و مسوولان باشگاه ها وفدراسیون فوتبال تبدیل شده تاثیر مخربی روی رفتار هواداران تیم ها خواهد داشت و این مساله می تواند تبعات جبران ناپذیر بسیار زیادی به دنبال داشته باشد.
مطمئنا اگر فکری به حال بلبشوی به وجود آمده در حوزه فوتبال نشود، بایستی منتظر یک فاجعه تمام عیار در دو هفته باقی مانده از مسابقات باشیم، چون امروز دست اندرکاران باشگاه و مدیران فدراسیون فوتبال به این باور رسیده اند که هر چقدر فریاد آنها بلدتر باشد توجه ها به سمت آنها بیشتر خواهد شد به همین دلیل کسی دیگر به رفتار خود و تبعات آن فکر نمی کند بلکه تلاش می کند با رفتارهای غیر منطقی و بیان حرفهای تنش زا بیشتر جلب توجه کند تا در فضای مجازی درباره شجاعت آنها بیشتر حرف زده شود در حالی که این رویکرد شباهتی به شجاعت ندارد بلکه اوج حماقت را نشان می دهد که یک فرد چگونه و چطور می تواند با یک ناهنجاری جامعه فوتبال را به سمت آشوب هدایت کند.
و تامل برانگیز تر اینکه ارکان قضایی فدراسیون فوتبال که بایستی نقش بازدارندگی ایفا کنند این روزها بیشتر متمایل به درآمدزایی از این معرکه هستند تا شاید خزانه خالی فوتبال را با جریمه های گزاف پرتر از قبل کنند.
نظر شما